از زمانیکه تیم ملی ایران نخستین بازی رسمی‌اش را در کابل و در مقابل تیم ملی افغانستان انجام داد قریب به هفتاد وسه سال زمان می‌گذرد، در طول این مدت بازیکنان بسیاری پیراهن تیم ملی را بر تن کرده‌اند، از مرحوم دهداری، حسین صدقیانی، حبیبی و یاوری گرفته تا علی پروین، ناصر حجازی و کریم باقری، درست است که بسیاری از این افراد به واقع حتی فراتر از یک بازیکن اسطوره ای بوده‌اند، اما باید پذیرفت که شناسنامه‌ی فوتبال ایران را تنها با نام یک بازیکن در جهان می‌شناسند، بازیکنی که سال‌ها پیراهن شماره 10 تیم ملی را برتن می‌کرد و دروازه‌ی هر حریفی را با ضربات سر می‌گشود.

علی دایی در مجموع 149 بازی را برای تیم ملی ایران انجام داد، او در این مدت 109 بار موفق به گلزنی شد، گفتنی است که بسیاری از گلهای این بازیکن در مرحله‌ی انتخابی جام‌های جهانی به ثمر می‌رسید، او در دیدار پلی آف جام جهانی 1998 با ارسال یک پاس دقیق برای خداداد عزیزی زمینه ساز صعود ایران به جام جهانی 98 فرانسه بود، اما با این حال جالب است که بدانید علی دایی علی رغم درخشش در مقدماتی جام جهانی در مسابقات 98 فرانسه بسیار کم فروغ بود، او به غیر از پاس گلی که به مهدوی کیا در بازی با آمریکا داد درخشش خاصی را از خود نشان نداد.

این بازیکن در مقدماتی جام جهانی 2002 نیز گلهای زیادی را برای تیم ملی کشورمان به ثمر رساند، اما متاسفانه در این دوره بخت با او وتیم ملی ایران یار نبود و ملی پوشان کشورمان در عین شایستگی شانس حضور در جام جهانی را از دست دادند.

این بازکین اسطوره ای در جام جهانی 2006 نیز حاضر بود، اما عملکرد ضعیف وی در بازی نخست مقابل مکزیک برانکو را مجاب کرد تا اورا در بازی مقابل پرتغال از ترکیب بیرون بگذارد، گفتنی است که گلهای تیم ملی ایران را در این جام دو مدافع به نام هی سهراب بختیاری زاده ویحیی گل محمدی به ثمر رساندند.

اما با این همه شاید علی دایی در دو جام جهانی 1998 و 2006 جز بازیکنان ناکام باشد، اما وی یکی از موثرترین بازیکنان ایران را در راه صعود به جام جهانی بود. او در بازی مقابل لائوس در مقدماتی جام جهانی 2006 موفق شد چهار بار گلزنی کند و به عنوان اولین بازیکن در جهان صاحب رکورد 100 گل ملی شود.